کد مطلب:234430 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:149

از خاک وطن
یتزود المسافر من تربة بلده وطینة التی ربی علیها و كل ما ورد الی منزل طرح منها فی اناء الذی یشرب منه الماء الی...

لازم است كه مسافر مقداری از خاك شهر خود و سرزمینی كه در آن تربیت یافته بردارد و به هر شهری كه وارد می شود خاك را در ظرف آب آشامیدنی خود بریزد و خوب آن را به هم آمیخته محلول را به كناری بگذارد تا گل آن كاملا رسوب كند و آب صاف را بیاشامد.

آبها مواد اختلاطی خود را از محل جریان و منبع خود می گیرند و چون خاكها از نظر املاح و فلزات مختلفند آبها نیز یكسان نیستند شخص اهل هر آب و خاكی كه بوده باشد و در آن تربیت یافته باشد مزاجش به اقتضای آنجا است مسافرت شخص را به ترك عادت و خلاف طبیعت وادار می كند برای آنكه از خطر ترك عادت مصون باشد بهترین دستور فوق است زیرا در این صورت یك مرتبه مخالفت با عادت نشده و یك مرتبه وارد آب و هوای مخالف نگشته بلكه برزخی برای خود انتخاب نموده است.

ریختن خاك در آب آشامیدنی به طریق مذكور در صورت سلامت آب یك نوع واكس طبیعی است و در صورت آلودگی آن یك طریق ضد عفونی ساده و بی ضرر است در این مورد نیز محمد بن زكریای رازی و جمعی از قدما موافق اند و ابن زكریا



[ صفحه 287]



در كتاب اطعمه و اشربه خود تصریح می كند كه لازم است مسافر كمی از خاك وطن خود را در آب آشامیدنی خود بریزد و پس از صاف شدن بیاشامد.



[ صفحه 288]